Միսը, որպես սնունդ

Կան տեսակետներ նույնիսկ «գիտական»,թե միսն իբրև սնունդ ամենագնհատելին է։ Թե նրանումն է մարդու բարձրագույն մտածողության կերպը…

էլ ոնց կլիներ, բա ուր են զուտ, կամ գրեթե մսակեր ժողովուրդների /Չուկչեր, Նենեցներ, Ննանայներ, էվէնկներ և այլն/ գիտնականները որևէ բնագավառի, չէ որ գիտությունն է մարդկությունը համարում իր զարգացածության բարձրագույն աստիճանը…

Ցավոք դրանք չկան և չեն ել լինի քանզի ՄԻՍԸ ՔԱՅՔԱՅՈՒՄ Է ՄԱՐԴՈՒՆ։

Հարկավոր է մի քիչ էլ զննել։

Posted in Ծոմ առողջության | Leave a comment

Հիվանդություն

Դյուրագրգիռ մարդը հիվանդ է, անկախ նրանից հիվանդությունը ախորոշված է թե ոչ;

Կան թաքնված ընթացքով հիվանդություններ ,որոնք հայտնաբերված և ախտորոշված չեն մասնագետների կողմից,դրանք առաջանում և զարգանում են մարդու մեջ դանդաղ և երկար ժամանակ:
Դրանց կրողը կարող է տարիներով փոքր անհանգստություններ ունենալով , որոնք մարմնի ներսում զարգացող հիվանդության արդյունք են,իրեն լիովին առողջ համարել։

Կան հիվանդություններ արդեն չափն անցած և ակնառու ,դրանց կրողն արդեն բոլորի համար համարվում է հիվանդ, նույնիսկ առանց մասնագիտական ախտորոշման ։

Մարդու կյանքը, որ ամենաթանկն է ամեն ինչից, վտանգված է, մարդը դառնում է անհանգիստ և դյուրագրգիռ… նրա բոլոր զգայարանները ակտիվանում են նա դառնում է խիստ նրբազգաց շատ սովորական բաներ հիվանդագին է ընկալում, մեկ, երկու և նա դառնում է արդեն անտանելի
Ներսում դանդաղ զարգանում է հիվանդություն, որը փաստում են դեռ միայն մարդու բջիջները, մարդը հաճախ է անհանգստություններ ունենում սակայն պատճառը պարզ չէ, այն դեռ բջջային գիտակցության մակարդակի է և գոյացող երևույթի դեմ պայքարում են բջիջները…
Միջավայրը սկսում է չներել հաճախակի դարձած անհանգստությունները մարդը ենթագիտակցորեն օգնության կարիք ունի և այն չի ստանում շրջապատից, իսկ շրջապատը նրան հիվանդ չի համարում ու նա արդեն խիստ զգայուն անհանդուրժելի դյուրագրգիռ է…

Posted in Մարդ ու մարմին | Leave a comment