Կրոն ու հավատք

Արարիչն այլևվս նոր բան չի ստեղծում , նա մի անգամ է ստեղծել և դա ինքն էր, իր բոլոր ,հոգևոր,նյութական և մյուս բաղադրիչներով այդուհետև նա արդեն այլակերպումների ընթացքում է, դա իր կամքին համեմատ ընթացք է, որտեղ այլևվս չկան նորություններ, սոսկ չափեր ու ձևեր են, գույներ, համեր, հոտեր հավուր պատշաճի ինչպես լուսանկարես և երևակես…

Մարդուն շարժման մեջ է դնում արարչի մեծ եսից նրան հատկացված իր չափով մասը, որի անընդհատ կապը մեծ եսին իրագոր․․ծվում է անտեսանելի միջոցներով, որն ել ստեղծում է ինքնուրույն եսի պատրանք
Իրականում ամենուր մեծ եսն է…
Ամբողջի մասերը լինելով մենք երբեք ինքնուրույն չենք և չենք կարող ակնթարթ անգամ ՆՐԱՆԻՑ դուրս լինել…

Արարչի ՄԻՏՔԸ օդում է և մենք այն ՇՆՉՈՒՄ ենք․․․

25 Responses to Կրոն ու հավատք

  1. Հայկ says:

    հիանալի է

  2. Emberlynn says:

    Clear, informative, slipme. Could I send you some e-hugs?

  3. Donyell says:

    Shiver me timbers, them’s some great inoframtion.

  4. Տիեզերական մասնիկները աննկարագրելի արագություններով անցնելով երկրային մարմինների միջով, շփվելով, քսվելով, բախվելով դրանց մասնիկներին, տալիս են նրանց տեղեկություն՝իրենց և անցած ճանապարհի մասին, իրենք ել ստանալով նրանցից շարունակում են իրենց սասցքը անհունում և մարդն ասես անընդհատ «լիցքավորվում» է ստանալով էներգիա և լույս, որը որակվում է «աուրա»։
    Արարիչն ասես իրենից բոլոր կողմերի վրա արտամղում է իր բաղադրիչները և դրանցով լրացնում «պակասությունները»․․․
    Մարդը քարերն իրար վրա շարելով տուն կառուցելիս և մեղուն իր մեղրաբջիջները կառուցելիս էլ ումից եթե ոչ ԱՐԱՐՉԻՑ պիտի սովորեն, հրաշք․․․։

  5. ԿՐՈՆ—Հայերենում սա կրել բառն է, ունենալ, տանել, պահել-պահպանել,ցավ, հոգս,գաղափար կրել ներսում, ուսել,շալակել բեռ,ծանրություն մարմնի վրա դրսից։ Իրականում մենք բոլորս կրոնավորներ ենք, մենք մեր մեջ կրում ենք արարչին, ով մեզ արարել է, կրում ենք ներսում իբրև ԵՍ կամ ՆԵՐՔԻՆ ՁԱՅՆ ողջ բջջային քանակով և դրսում իբրև օդ,միջավայր, ժամանակ։ Մարդն իր մեջ նրա անընդմեջ գոյության մասին ՀՍՏԱԿ գիտակցում է այլ ապրելակերպի դեպքում միայն խստակյացություն, ճգնավորություն, սովորական «քաղաքակիրթ» կենցաղը իր մեջ դա չի ենթադրում։
    Արարիչն այդպես վարվել է մարդուն իրենից հեռու պահելու համար։ Նա մարդուն ստեղծել է իր բանական անշոշափելի դրությունից անդին նոր դրություն, վիճակ, որ իրեն ԿՐՈՒՄ է իբրև նախասկիզբ, դե ասենք «շինանյութ»։ Եթե դա այդպես չլիներ հիմա կլինեինք 6 միլիարդ հինգհարյուր միլիոն «արարիչիկներ»․․․բա․․․․․Ուզում ենք թէ չենք ուզում մենք իրեն կրում ենք․․մոմ վառելը պարտադիր ՉԷ։։։Գիտնականները մի օր իմանում են,որ իրենք արդեն «կրոնավոր» էլ են․․․վախենալ պետք չէ դա վերջում է լինում։

  6. Մարդը ահռելի նյութական միջոցներ ներդնելով պատրաստում է բարդ սարքեր, որոնք գործարկումից հետո երբեմն աշխատում են նախատեսվածից շեղումներով ու դառնում խիստ վտանգավոր շրջապատի համար։ Անկախ դրանց կարևորությունից և թանկարժեքությունից հրթիռ, տիեզերանավ և այլն հարկ է արագ ոչնչացնել և մարդը դա անում է առանց երկմտելու և ափսոսանքի։ Նա այդպես վարվում է, նմանակելով իրեն ստեղծողին, և երևի ՆԱԵԼ ԱՅԴՊԵՍ Է ՎԱՐՎՈՒմԻՐ ՍՏԵՂԾԱԾԻ ՀԵՏ․․․ ԱՅԼԱՊԵՍ ԻՆՉՈՒ է ԵՐԲԵՄՆ ԱՅՍՊԵՍ «ԱՆՈՂՈՔ»․․․

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Connect with Facebook

Можно использовать следующие HTML-теги и атрибуты: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>